Όμως άλλο η θεωρία και άλλο η πραγματικότητα. Η συμμετοχή σας στον πρώτο μαραθώνιο θα μπορούσε να παρομοιαστεί με τον πόλεμο. Φέρτε στο μυαλό σας την εικόνα των στρατιωτών, στοιβαγμένοι στα τρένα για το μέτωπο. Τα πρόσωπα τους παρότι πάνε να πολεμήσουν είναι χαρούμενα. Οι λόγοι πολλοί. Λίγο τα λόγια των αξιωματικών που τους ντοπάρουν ψυχολογικά, λίγο το γενικότερο κλίμα ενθουσιασμού, μα πάνω από όλα η άγνοια κινδύνου. Έτσι και στον πρώτο μαραθώνιο. Για την πρώτη συμμετοχή σίγουρα θα έχετε την παρότρυνση του προπονητή σας, είτε κάποιου συναθλητή ή φίλου. Και φυσικά άγνοια κινδύνου. Με το σάλπισμα του σαλπιγκτή ξεκινάει η μάχη. Έτσι και στην εκκίνηση του μαραθωνίου. Με την εκπυρσοκρότηση του πιστολιού του αφέτη, αρχίζει η μάχη. Μάχη όμως με δύο εχθρούς. Ο ένας εχθρός - λυτρωτής (αν φτάσετε εκεί) βρίσκεται αρκετά μακριά. Ούτε ένα, ούτε δύο. Αλλά σαράντα δύο (42) χιλιόμετρα και εκατόν ενενήντα πέντε (195) μέτρα. Ο δεύτερος και ο χειρότερος βρίσκεται πολύ κοντά σας. Για την ακρίβεια είναι μέσα σας. Με αυτόν θα δώσετε τις σκληρότερες μάχες. Όπως και στον πόλεμο θα περάσετε από πολλά στάδια, μέχρι να φτάσετε στη νίκη (αν φτάσετε).

Στο παρακάτω βίντεο κινουμένων σχεδίων , δείτε με ευχάριστο τρόπο τα οχτώ στάδια - μάχες που πρέπει να δώσετε με τον εαυτό σας.

Ενθουσιασμός   Άρνηση   Φρένο   Απομόνωση   Απελπισία   Τοίχος   Επιβεβαίωση   Χαρά 

Κείμενο: Δημήτρης Θώδης