Κάποιοι άνθρωποι καταδικάζουν το σώμα τους σε ακινησία ή έχουν αναστολές και αρνήσεις όταν τους προτείνεται να ξεκινήσουν κάποια φυσική δραστηριότητα. Πολλά ερωτηματικά γεννιούνται σχετικά με τη μορφή, τον τύπο, τη διάρκεια, τη συχνότητα και το είδος της άσκησης που πολλές φορές μπερδεύουν και εμποδίζουν κάποιον από το να ξεκινήσει κάποιο πρόγραμμα. 

Η λήψη της απόφασης για να ασκηθεί ένας άνθρωπος ή για να παραμείνει ενεργός σε ένα πρόγραμμα άσκησης δια βίου, εξαρτάται κατά πολύ από τις εμπειρίες του παρελθόντος (αν γενικά ήταν αθλητικός τύπος κατά την παιδική ή εφηβική ηλικία), από τους «σημαντικούς άλλους», (παρέες που μπορεί να παρακινούν για τη συμμετοχή σε κάποια φυσική δραστηριότητα), από τις διαθέσιμες εγκαταστάσεις (κοντινή απόσταση κάποιου πάρκου ή σταδίου), από τις δεξιότητες που απαιτεί η συγκεκριμένη μορφή άσκησης (αερόβια ικανότητα), από τον διαθέσιμο χρόνο του ή  την οικονομική του δυνατότητα. Ωστόσο το τρέξιμο αποτελεί μία μορφή άσκησης χαμηλού κόστους και εύκολα υλοποιήσιμη σε οποιαδήποτε εγκατάσταση (πάρκο, στάδιο, δρόμο κ.α.).

Η καταγραφή μιας λίστας οφελών και κόστους που θα επέφερε η συμμετοχή μας σε προγράμματα τρεξίματος είναι σημαντική τεχνική ώστε να μας κάνει να πάρουμε την απόφαση να εμπλακούμε και να παραμείνουμε στο πρόγραμμα.

• η καλύτερη φυσική κατάσταση
• η ομορφότερη εικόνα σώματος
• η αυξημένη αυτό-αποτελεσματικότητα
• η βελτίωση της υγείας των οστών
• τα υψηλότερα αισθήματα ευεξίας, αυτοπεποίθησης και καλής διάθεσης είναι σημαντικά στοιχεία που θα πρέπει να προσθέσουμε στη λίστα με τα οφέλη.

Από την άλλη μεριά τα κόστη που μπορεί να σκέφτεται κανείς και μπορεί να είναι ο λιγότερος χρόνος για την οικογένεια του/της ή ο λιγότερος χρόνος για ξεκούραση και χαλάρωση μπορούν να αντισταθμιστούν αν για παράδειγμα επιλέξουμε δραστηριότητες και μέρη όπου μπορούν να συνδυάσουν την παρουσία και άλλων μελών από την οικογένεια.

Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται να αρχίσουν το τρέξιμο αλλά δεν το αποφασίζουν. Μπορεί να μείνουν σε αυτή τη σκέψη για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Άλλες πάλι φορές οι νέοι δρομείς έρχονται αντιμέτωποι με αναστολές στο ξεκίνημα της προσπάθειας τους.

• Οι αμφιβολίες για το αν θα τα καταφέρουν,
• οι σκέψεις για το πώς θα τους αντιμετωπίσουν οι άλλοι αν μάθουν ότι ξεκίνησαν τρέξιμο,
• η τάση για αναβολή – να κάνω κάτι αύριο αντί για σήμερα
• η μη γνώση για τα πολλαπλά οφέλη του τρεξίματος αλλά και
• ο φόβος της κόπωσης είναι παράγοντες που μπορεί να δυσκολέψουν την εμπλοκή μας με την άσκηση.

Η επιβράβευση, τα θετικά σχόλια, η διαρκής ενημέρωση σχετικά με τα οφέλη και η θετική ανατροφοδότηση βοηθούν στην αυτοπεποίθηση και στην αυτό-αποτελεσματικότητα ώστε να ξεκινήσει κανείς τρέξιμο αλλά και στην προσκόλληση στο πρόγραμμα.

Η εσωτερική παρακίνηση και η μετατροπή των αρνητικών και δυσλειτουργικών σκέψεων μας σε θετικές είναι η λύση στο πρόβλημα. Κατά συνέπεια:

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

1. Από τα απλά στα σύνθετα. Ξεκινήστε αργά αλλά σταθερά. Μην περιμένετε από την πρώτη μέρα να επιτύχετε πράγματα που οι άλλοι έχουν κατακτήσει σε πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
2. Μην απογοητεύεστε με το παραμικρό. Το πιάσιμο και η αρχική κόπωση είναι προβλήματα που πολύ γρήγορα θα φύγουν και θα αντικατασταθούν με αυξημένη μυϊκή ικανότητα και ευλυγισία.
3. Ξεκινήστε το τρέξιμο για την ευχαρίστηση και τη βελτίωση της υγείας σας και στη συνέχεια βάλτε υψηλότερους στόχους. Ο στόχος σας να είναι η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής.
4. Αντικαταστήστε τις αρνητικές σκέψεις ως εξής:

• Είναι δύσκολο για μένα να ξεκινήσω τρέξιμο Vs Είναι πρόκληση για μένα να ξεκινήσω τρέξιμο
• Αφού δεν το έχω κάνει μέχρι τώρα γιατί να το ξεκινήσω? Vs Ποτέ δεν είναι αργά. Τώρα είναι ευκαιρία
• Φοβάμαι την αποτυχία και ότι θα τα παρατήσω Vs Μπορώ να τα καταφέρω. Το μόνο που χρειάζομαι είναι να θυμάμαι τι κερδίζω από αυτό
• Η κούραση είναι κάτι που δεν μου αρέσει στην καθημερινότητα μου Vs Η κούραση είναι κάτι που φεύγει τα οφέλη όμως μένουν για πολύ καιρό

Ενημερωθείτε σωστά για τους κατάλληλους ειδικούς και μην καθυστερείτε να κάνετε τη ζωή σας καλύτερη.